حالم گرفته از این شهری که آدمهایش

همچون هوایش ناپایدارند...

              گاه آنقدر پاک که باورت نمی شود

                         و گاه چنان آلوده که نفست می گیرد.

بخـنــد

    هــرچـنــد 

           غـمـگینــی

   بـبخــش

       هــرچـنـد 

              مـسکینـــی

 فـرامـوش کــن

         هــرچـنــد 

                دلــگیــــری

                 

زیستــن اینــگــونـــه زیـبـاسـت   ...

 بخنـــد

     ببخــش 

         و فرامـوش کـــن

  هــرچـنــد میدانم ...

  آســـان نــیســـت.

گاهی اوقات دستهایم به آرزوهایم نمی رسند شاید چون آرزوهایم بلندند …

ولی درخت سرسبز و شاداب صبرم می گوید :

امیدی هست چون خدایی هست … آری و چه زیبا نوشته بود !

همواره با خود تکرار میکنم امیدی هست ؛ چون خدایی هست …

.

به قـــولِ برتراند راسل :

مشکل دنیا این است، که احمق ها کاملاً به خود یقین دارند،

در حالیکه دانایان، سرشار از شک و تردیدند !