جوانے نزد شیخ حسنعلے نخودکی آمد و گفت:

سـه قفل در زندگی ام وجود دارد و سـه کلید از شما مےخواهم.

قفل اول اینست کــه دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم.

قفل دوم اینکــه دوست دارم کارم برکت داشته باشد.

قفل سوم اینکـه دوست دارم عاقبت بخیر شوم.

شیخ فرمود :

براے قفل اول نمازت را اول وقت بخوان.

براے قفل دوم نمازت را اول وقت بخوان.

براے قفل سوم نمازت را اول وقت بخوان.

جوان عرض کرد: سـه قفل با یک کلید ؟!

شیخ فرمود : نماز اول وقت « شاه کلید » است !

دل تکونی از خونه تکونی واجب ترِه
دلتو بتکون
از حرفا
بُغضا
آدما
دلتو بتکون از هرچی که تو اين يک سال ...
يادش دلتو به درد آورد
از خاطره هايی که گريه هاش بيشتر از خنده هاش بود
از نفهميدنِ اونايی که هميشه فهميديشون
دلتو بتکون از کوتاهی های خودت
اگه با يه
"ببخشيد! من هم مقصر بودم" يکی رو آروم می کنی
آرومش کن
دلتو بتکون.. يه نفسِ عميق بکش
سلام بده به بهار
به اتفاقای خوب...

از شیخ ِ بهایی پرسیدند : خیلے سخت می گذرد ، چـه باید کرد ؟

شیخ گفت: خودت که می گویی ، سخت مےگذرد ، سخت کــه نمی ماند!

پس خـــدا را شکــر کــه می گذرد و نمی ماند ...

حالم گرفته از این شهری که آدمهایش

همچون هوایش ناپایدارند...

              گاه آنقدر پاک که باورت نمی شود

                         و گاه چنان آلوده که نفست می گیرد.

بخـنــد

    هــرچـنــد 

           غـمـگینــی

   بـبخــش

       هــرچـنـد 

              مـسکینـــی

 فـرامـوش کــن

         هــرچـنــد 

                دلــگیــــری

                 

زیستــن اینــگــونـــه زیـبـاسـت   ...

 بخنـــد

     ببخــش 

         و فرامـوش کـــن

  هــرچـنــد میدانم ...

  آســـان نــیســـت.

یلدا مبارک

گاهی اوقات دستهایم به آرزوهایم نمی رسند شاید چون آرزوهایم بلندند …

ولی درخت سرسبز و شاداب صبرم می گوید :

امیدی هست چون خدایی هست … آری و چه زیبا نوشته بود !

همواره با خود تکرار میکنم امیدی هست ؛ چون خدایی هست …

.

به قـــولِ برتراند راسل :

مشکل دنیا این است، که احمق ها کاملاً به خود یقین دارند،

در حالیکه دانایان، سرشار از شک و تردیدند !

شب آرامی بود
 می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا
لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند، و مرا برد،  به آرامش زیبای یقین
:با خودم می گفتم 
زندگی،  راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی ، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
!!!هیچ
زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند
 
زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی ها داد
زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت
زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد
قدر این خاطره را دریابیم.

قلبیــــ♥ـی که هر جا گیر کنه قلب نیست ..... قلابه !

هیچوقت نباید به اجبار خندید

گاهی باید تا نهایت آرامش گریه کرد

تبسم بعداز گریه ، از رنگین کمان بعداز باران هم زیباتر است . . .

یک چیزهایی هست که نمی شود به دیگری فهماند ، نمی شود گفت ،

آدم را مسخره می کنند!

به جان خودت بیفت!

خودت خودت را بساز!

وگرنه «دیگران» به تو «شکل» می‌دهند....

در سقوط هم می توان سهمگین، باشکوه، با صلابت و زیبا بود این را آبشار به من آموخت.

ما انسان ها مثل مداد رنگی هستیم

شاید رنگ مورد علاقه یکدیگر نباشیم

اما روزی برای کامل کردننقاشیمان

دنبال هم خواهیم گشت...

بلند پروازی،

بدون هماهنگی با برج مراقبت فکر، سبب فرود اضطراری می‌شود.

با پول میشود خانه خرید ولی آشیانه نه

                   رختخواب خرید ولی خواب نه

                                       ساعت خرید ولی زمان نه

                                             میتوان مقام خرید ولی احترام نه

                                                        میتوان کتاب خرید ولی دانش نه

                                                                 دارو خرید ولی سلامتی نه

                                                                         خانه خرید ولی زندگی نه

    .... و بالاخره میتوان

     قلب خرید ولی عشق نه

چارلی چاپلین

افرادی که با ما هم عقیده هستند به ما آرامش می دهند...

و افرادی که مخالف با عقیده ی ما هستند ، به ما دانش...

خداوندا!

تقدیرم را زیبا بنویس

کمکم کن آنچه را که تو زود می خواهی من دیر نخواهم

و

آنچه را که تو دیر می خواهی من زود نخواهم

                                        دکترعلی شریعتی

پسرها عاشق عروسک ها!